1989 - Dweile mette Peperbus Kom dan mar uit oew bed,nouw gade wà beleve: Dweile gaan me same, deur ’t èèle n’uis! Doe d’n maske n’op en pakt ok wà gerdijne, Sla d’oew dekbed rond, de piespot op kop! En me dweile deur de gang en dan lengst de trap omlaag, ’t Zal wel weer nie magge mar me doen ’t zo graag! Peperbus vertel d’s gauw, welleke kant motte me nouw, me wille leuteg dweile deur ‘t ‘uis mè jou! Ier is de kelderkast, ’t licht aan want t’is donker, Nie ammaal tegelijk, want ’t is t’r vus te klein! Pakte gij ’n juin, dan neem ik ’n andijvie, Blef t’ie nie goe legge, dan ouw d’oew kop mar schuin! En zo dweile me weer deur, mar nie wijer as de stoep, As de buurvrouw ons zag lòòpe ginge me n’in de soep! Peperbus vertel d’s gauw, welleke kant motte me nouw, me wille leuteg dweile deur ‘t ‘uis mè jou! Dèèr gaan me deur de deur en komme in de keuke, As moeder dà zou wete, was ’t kot te klein! De panne n’uit ’t rek, de lepels uit de laaje, Gif t’m van ketoen, dà klink toch lang nie gek! Kek zo dweile me dan weer en nouw mè meziek voorop, Mar assut zouwe n’ore kreede op oew kop! Peperbus vertel d’s gauw, welleke kant motte me nouw, me wille leuteg dweile deur ‘t ‘uis mè jou! Wa’d dweile zeg, nouw nog even nar buite Nar ’t schuurke ga’n me n’ok, da slaan we echt nie over, Ge brikt bekant ouw pòòte over al die troep! Ierzo sta d’n tijl, en ziede dèèr de tuinslang, Sla mar rond ouw lijf, dan zijde d’echte dweil! En zo danse we weer trug met ons erremkes omhòòg, We stoppe bij de koelkast want da is de tòòg! Peperbus vertel d’s gauw, welleke kant motte me nouw, me wille leuteg dweile deur ‘t ‘uis mè jou! De kamer is de mart, de gang de moeregrebstraat, De tuin is ’t klein weike, de gootstèèn is de kaai! Me d’n masker op lijkt iedereen wa d’anders, Tante lijkt op Wana, de kanarie is de kraai! Want ’t gif nie wie dak zijn, ook al bende gròòt of klein, Me blijve lekker dweile tot we teut aan zijn! Peperbus vertel d’s gauw, welleke kant motte me nouw, me wille leuteg dweile deur ‘t ‘uis mè jou!