1959 - Ik zijn mannekijn in 'n gerdijn 

Wa gaat de tijd vergimmes vlug 
Ge mot 's eve n'ore 
'k Mot awwir ellef jare trug 
Wier Wannes I gebore 
IJ kwam op 'nne rooje kòòl 
De strate deur gereeje 
Me liepe ammaal naar 'm toe 
En witte wa me zeeje 

refrein: 
Kredd'al in 't snotje wie da'k zijn? 
Of wit 't wezelek nog nie 
Allee dan mot 's raaje 
'k Zijn mannekijn in 'n gerdijn 
Da ziede zo a'k sjoo in de vietrasie lijn 
En zie d'ok da'k. .., en mè gemak. 
Ken draaie n'as 'nne kakkerlak 
Me nie verraai. .., a'k pierewaai. 
Verbij 't valle van de Kraai 
Kredd'al in 't snotje wie da'k zijn? 
Of wit 't wezelek nog nie 
Allee dan mot 's raaje 
'k Zijn mannekijn in 'n gerdijn 
Da ziede zo a'k sjoo in de vietrasie lijn 

't Was 'n splinternuuwe prins 
Me moeste n'eve wenne 
IJ ad as lijfspreuk witte nog 
Lat oew eige nie kenne 
IJ zee toen tege iederéén 
'k wou 'k wist oe dagge itte 
Mar niemand zee t'r wie die was 
Ze zonge ammaal ditte 

Refrein