1958 - lat ons de blommekes 's buite zette Negentienachtenvijfteg Mense wa adde me pech Toen nome me n'afscheid witte nog Want wie ging t'r toen weg Da was Nilles de n'Éérste Voor t'lest Prins Carneval t'Wier afscheid mè veul blomme Dus g'oorde n'overal Refrein: Lat ons de blommekes 's buite zette En blef nie aan de kant As 'nne vaste plant Neeje wa dan 't zal aan mij nie lette Want as ik buite kom Dan ziede pas 'n blom Agge mar leut et allee doe mee Zeg oe groele ze zo ee Want was da dwelle nie wa voor mijn Dan zou'k 'nne kaktus zijn Lat ons de blommekes 's buite zette En blef nie aan de kant As 'nne vaste plant Neeje wa dan 't zal aan mij nie lette Want as ik buite kom dan ziede pas 'n blom Ja toen wier 't Krabbegat 'n Gròòte blommetuin Wa ruukte toch alles lekker toen Al was 't mar naar juin Want ééle bosse blomme Die dweilde deur de stad En elke blom die ield toen Z'n eige lekker nat refrein